Miód i czosnek- naturalne lekarstwa

Miód ma wiele zastosowań leczniczych znanych z ludowych przekazów. Należy jednak mieć na uwadze, że tylko umiejętnie stosowany może przynieść korzyści zdrowotne i jak każdy produkt może być on szkodliwy – przeprowadzenie wszelkich terapii zawsze zaleca się najpierw skonsultować z lekarzem.

Miód właściwości i stosowanie

Zacznijmy od tego, jak ważny jest odpowiedni sposób przechowywania miodu. Powinien on być zamknięty w szczelnym słoiku i stać w pomieszczeniu o temperaturze 10 stopni. Uważa się, że miody przechowywane w temperaturze pokojowej już po 6 miesiącach tracą połowę właściwości antybiotycznych, a po 18 miesiącach znikają one niemal całkowicie. Przyjmuje się również, że do inaktywacji substancji antybiotycznych dochodzi po podgrzaniu miodu do temperatury 60 stopni. Prawidłowo przechowywany miód nektarowy zachowuje swoje wartości przez 3 lata.

Dzięki dużej zawartości glukozy i fruktozy miód jest produktem łatwo przyswajalnym przez organizm, przy czym nie obciąża mięśnia sercowego, a dzięki zawartej w nim acetylocholinie i potasie wzmacnia siłę skurczu i wydolność mięśnia sercowego.

Miód często stosowany jest podczas przeziębień, należy jednak pamiętać, by zacząć używać go już podczas początkowej fazy osłabienia. Ma on właściwości antybiotyczne, przeciwzapalne, wykrztuśne i wzmacniające.

Miód odznacza się również łagodnym działaniem uspokajającym i nasennym (ułatwia leczenie chronicznej bezsenności, ponieważ ułatwia zasypianie i polepsza sen). Szczególnie skuteczny jest w przypadku stanów przemęczenia pracą umysłową i apatii.

Nie oczywistą właściwością miodu jest jego wpływ na proces gojenia się ran. Oczyszcza z chorej tkanki, wchłania płyn obrzękowy oraz zabezpiecza przed wtórnym zakażeniem. Sprawdzi się również w leczeniu chorób błon śluzowych, szczególnie w jamie ustnej (paradontoza, grzybicze schorzenia dziąseł takie jak pleśniawki).

Naturalnie, aby uzyskać pożądane efekty należy stosować odpowiednie dawkowanie.

Na ogół w lżejszych przypadkach lub początkowym stadium choroby miód stosuje się samodzielnie, w cięższych natomiast przyjmuje się go wraz z odpowiednimi preparatami leczniczymi. Miód w celach leczniczych stosuje się zazwyczaj w ilości 1 – 3 łyżek stołowych 3 razy dziennie. Przyjmując, że jedna 1 łyżka stołowa zawiera 20 g miodu, odpowiada to ilości 60 – 180 g tego produktu na dobę. W najogólniejszym zarysie stosuje się następujące ilości miodu: w schorzeniach układu moczowego 2- 4 łyżki dziennie, w schorzeniach serca i naczyń krwionośnych, zaburzeniach układu nerwowego oraz wątroby i jelit 3- 6 łyżek, w schorzeniach układu oddechowego 4- 6 łyżek, a w schorzeniach żołądka 5-10 łyżek stołowych miodu dziennie. Dzieciom podaje się 30- 50 g miodu dziennie, co odpowiada 4- 7 łyżeczkom od herbaty. W większości przypadków chorobowych zalecane jest przyjmowanie miodu na godzinę przed jedzeniem, po rozpuszczeniu w szklance ciepłej wody. Poza tym istnieją szczególne zalecenia stosowania miodu.

Podwyższenie efektywności działania miodu uzyskuje się przez rozpuszczenie go w naparach, które najlepiej dobrać tak, by również pomagały w leczeniu danej przypadłości.
Oczywistym przeciwwskazaniem stosowania miodu jest nietolerancja na ten produkt, objawiająca się najczęściej przez nudności i biegunki, rzadziej występuje pokrzywka, wysypka czy świąt, najrzadszym objawem jest nieżyt nosa i skurcz oskrzeli.

Czosnek właściwości

Czosnek, podobnie jak miód, zapewne często gości w naszej kuchni, jest niepozorny, a jednak również posiada wiele zdrowotnych właściwości. Tę leczniczą roślinę łączy wiele z miodem, chociażby to, że posiada wyraźne działanie przeciwbakteryjne i przeciwgrzybicze – świeży sok z czosnku wywiera dużo silniejsze działanie grzybobójcze na drożdżaki chorobotwórcze niż antybiotyk przeciwgrzybiczy. Na podstawie badań klinicznych stwierdzono również, że czosnek stosowany w miejscowym leczeniu oparzeń zapobiega i zwalcza zakażenia wtórne, przyspiesza regenerację naskórka, skraca czas leczenia oraz powoduje szybkie gojenie się ran.

Zapewne niewielu z nas wie, że w czosnku występuje wiele witamin i pierwiastków śladowych, i jak na przykład magnez, żelazo, fosfor wapń sód, odgrywających ważną rolę biokatalizatorów, których niedobór może być odpowiedzialny za procesy starzenia. Zwalczanie też zaburzenia i zakażenia przewodu pokarmowego oraz schorzenia wieku starczego. Poza tym działanie czosnku na jelita uwidacznia się zahamowaniem procesów fermentacyjnych, likwidacją wzdęć i podobnych dolegliwości.
Z kolei w infekcyjnych chorobach dróg oddechowych i grypie zaleca się stosowanie syropu czosnkowego. Wyciśnięty sok z 40 g zmiażdżonego czosnku należy zmieszać z 80 g wody i 80 g cukru (zamiast syropu cukrowego można użyć gotowego syropu z prawoślazu).

PeniSizeXL – opinie porady efekty cena skład i dawkowanie